In Dyrehaven bij Kopenhagen komen veel natuurfotografen voor de bronst van de edelherten. De kapitale mannelijke herten laten zich goed horen, zien en fotograferen. Volgens de deskundigen komen de jonge edelherten aan het eind van de bronst aan de beurt om te gaan dekken.
Eerst werden de jonge mannetjes nog door het plaatshert weggejaagd
Op 30 september 2019 zag ik twee flinke jongens, die nog geen territoria bezaten. In eerst instantie werden ze weggejaagd door het plaatshert. Daarna gingen ze op wat veilige afstand van de roedel (oefen-) gevechten met elkaar houden.
Op veilige afstand van de roedel vond een oefen gevecht plaats
Na het gevecht draaide een mannetje zich om en sprong de ander er van achteren op (= openingsfoto). Na deze “dekking” draaiden de heren zich om, alsof ze tegen elkaar zeiden “wij zijn er klaar voor!” en liepen ze vastberaden op een groepje hindes af. Het laatste dat ik zag was dat ze enthousiast achter de hindes aan renden, zonder door het plaatshert te worden lastiggevallen. Of ze die nacht begonnen zijn aan het ‘echte werk’ weet ik niet, want daarna was het echt te donker om nog wat te zien.
In het laatste weekend van september 2019 ben ik naar Dyrehaven bij Kopenhagen gegaan (zie ook vorige blog voor informatie over dit gebied). Het doel was het fotograferen van edelherten. In de laatste week van september is de hoogbronst. Dan burlen de herten de hele dag (en nacht). Soms wel drie tegelijk! Volgens kenners zou de bronst dit jaar rond 5 oktober grotendeels afgelopen zijn.
In 2018 heeft de KNNV een project ondersteund voor het monitoren van het broedsucces van Aasgieren in Bulgarije door middel van cameravallen. Het geld is afkomstig van de Algemene Reiscommissie (ARC) van de KNNV. Zij organiseren jaarlijks circa 12 reizen. Tijdens deze reizen wordt gebruik gemaakt van de kwaliteiten en faciliteiten van specifieke natuurgebieden. Sinds 2018 wordt een bijdrage van € 10,- per persoon berekend om daarmee opvallend duidelijk aansprekende natuurherstel-projecten in Europa te steunen. Tijdens de reis naar de Oostelijke Rodopen werd op 3 juni 2019 een bezoek gebracht aan dit project. Hier een verslag van dit bezoek.
Eind april mocht ik mee als tweede reisleider met BirdingBreaks naar de aan Portugal grenzende Spaanse deelstaat Extremadura. Zeven dagen hebben we rondgezworven onder leiding van Godfried Schreur. Hij woont al bijna 30 jaren en kent het gebied en de vogels op zijn duimpje. De combinatie van de vele vogels met gevarieerde landschappen, prima voorzieningen voor vogelaars, een goed wegennet, de historische stadjes, een fijn hotel, lekker eten, en de typisch Spaanse sfeer maken het voor de vogelaar zo ́n fijne bestemming.
Wil jij ook een keer mee met BirdingBreaks? Kijk dan op hun website: 
Tijdens de door mij georganiseerde natuurreis naar de Oostelijke Rodopen (Bulgarije) in mei van dit jaar hebben we een dag in een hutje gezeten om vale gieren te kunnen observeren en fotograferen. Nou ja, een dag? Toen we plaatsnamen in het hutje (om 04:45 uur) was het nog pikdonker. Nadat we ruim een uur met spreekwoordelijk ingehouden adem hebben zitten kijken kwam de eerste vale gier. En daarna duurde het vervolgens nog een uur voordat we foto’s konden gaan maken. Want zolang de gieren nog niet begonnen zijn met eten zijn ze erg achterdochtig en kunnen ze zomaar het luchtruim kiezen om pas de volgende dag terug te komen. Ons wachten werd trouwens rijkelijk beloond, want vervolgens hebben er vier uren lang constant gieren (vale en aas), raven en zwarte wouwen voor pal onze neus hun kunsten vertoond.
